Ksylitol naturalny cukier brzozowy / 250g / Aka

Czym jest ksylitol?

W trakcie II wojny światowej Finlandia cierpiała na dotkliwy niedostatek cukru. W sytuacji braku miejscowych źródeł Finowie szukali produktu zastępczego i właśnie wtedy fińscy naukowcy po raz drugi odkryli ksylitol, niskokaloryczny cukier wytwarzany z kory brzozowej. W rzeczywistości naukowcom zajmującym się chemią organiczną znany był już od roku 1891, kiedy to po raz pierwszy wyprodukowany został przez pewnego niemieckiego chemika.

W roku 1930 ksylitol istniał już w formie oczyszczonej, ale dopiero w trakcie II wojny światowej, kiedy zabrakło cukru, naukowcy zostali zmuszeni do szukania alternatywnych słodzików i dopiero kiedy udało się ustabilizować ksylitol, stał się on praktycznym słodzikiem. W tym samym czasie naukowcy odkryli również jego niezależną od insuliny naturę (związek ten ulega przemianie w organizmie bez udziału insuliny).

W latach sześćdziesiątych ksylitol był już stosowany w Niemczech, Związku Radzieckim, Japonii i Szwajcarii jako słodzik zalecany w diecie diabetyków i jako źródło energii w kroplówkach podawanych dla pacjentów z zakłóconą tolerancją glukozy i insulinoopornością. Od tej chwili wiele innych krajów, w tym Chiny i Włochy, zaczęły wytwarzać ksylitol do użytku domowego i to z doskonałym skutkiem zdrowotnym. Ksylitol jest mało znany w Australii i USA, głównie dlatego, że dostawy taniego cukru z trzciny cukrowej powodowały, że znacznie droższy ksylitol był mniej opłacalny.

Ksylitol jest naturalną substancją, którą można również znaleźć w owocach i jarzynach włóknistych, w różnych drzewach liściastych oraz kolbach kukurydzy, na przykład w brzozie. Jest on substancją naturalną. Produkt pośredni, który pojawia się w procesie przemiany glukozy w organizmach ludzi oraz zwierząt, a także wielu roślin i mikroorganizmów. Ksylitol jest w naturalny sposób wytwarzany w naszych organizmach. Każdy z nas wytwarza go dziennie w procesie normalnego metabolizmu w ilości ok. 15 gramów. Mimo, iż ksylitol wygląda i smakuje tak samo jak cukier, na tym kończy się jego podobieństwo do pozostałych substancji.